De georkestreerde motie van de VVD om toch te proberen het LSP in de lucht te houden wordt nota bene gesteund door de PvdA, toch een oppositiepartij. De vraag rijst natuurlijk in ruil waarvoor? We zullen het nooit weten, maar op deze manier ontkwam Schippers in ieder geval aan gezichtsverlies als ze moet kiezen tussen de wens van de Eerste en Tweede Kamer. Tja, dan kies je natuurlijk wat je het beste uitkomt. Ze heeft ongetwijfeld geweten en misschien er wel op aangestuurd dat de financiering bij de Zorgverzekeraars zou komen te liggen. De nieuwe Vereniging van Zorgaanbieders i.o (met LHV, KNMP, VHN, NVZ en NPCF) is dan nodig om het privaatrechtelijk te laten worden en de overheid c.q. VWS buitenspel te houden. Dat mocht immers niet meer van de Eerste Kamer. Ondanks het verbod van de Eerste kamer op verdere financiering stelde Schippers onmiddellijk 2.2 miljoen beschikbaar, via de NPCF te gebruiken om inzage van de patiënt in het dossier te onderzoeken. Uit die uitgelekte stukken blijkt ook, dat de regionale opt-in (toestemming van de patiënt) naar later wordt geschoven, eerst moet er een opt-in komen voor landelijke uitwisseling, kortom, voor het landelijk EPD in volle glorie.

De zet van deze Vereniging van Zorgaanbieders i.o. om de zorgverzekeraars mee te laten betalen was briljant. De directeur daarvan, Ir Velzel, zelf oud-directeur van een zorgverzekeraar heeft zijn contacten en weet de macht van de ZV’s uitstekend te benutten. Dat zien we o.a. aan Achmea, maar ook andere hebben het al in de kleine lettertjes staan, die aansluiting door huisartsen al verplicht stellen op straffe van “anders geen contract”. En iedere huisarts weet wat dat financieel betekent.

Deze gedwongen koppelverkoop wordt natuurlijk door VWS in stilte toegejuicht en is misschien wel zo georkestreerd. Hoe krijg je huisartsen in het gareel? Door financiële prikkels middels de zorgverzekeraars uit te laten delen. Een prachtig voorbeeld van marktwerking. Dat is nou precies zoals Schippers het bedoeld had, en ze hoeft er niets voor te doen. De Zorgverzekeraar, uit naam van de patiënt toebedeeld met bijna alle vrijheid om de marktmacht uit te oefenen, met financiële reserves van 7 miljard, “koopt” voor 6.6 miljoen een privaat LSP en dwingt vervolgens huisartsen tot deelname. Op de motie uit de Tweede Kamer hierover heeft deze minister dus ook geen actie ondernomen.

Een stukje geschiedenis. (uit Qure, 24 januari 2012, Nictiz voerde toneelstukje op…lees hier het artikel op Qure  

– In april 2011 besloot de Eerste Kamer unaniem dat de EPD-wet er niet mocht komen. En het LSP zou volledig moeten worden ontmanteld.

– In september 2011 meldde Nictiz in een brief aan VWS dat een doorstart van het LSP mogelijk was zonder overheidssteun, mits de zorgaanbieders wilden meebetalen. Koepelorganisaties als de LHV waren in het geheim volop daarbij betrokken

– Op 1 november bleek dat de interesse bij zorgaanbieders te klein was. Betalen voor het LSP wilde slechts 52% van de huisartsen en eerder genoemde aantallen apothekers, huisartsenposten en ziekenhuizen, allen met reeds een LSP aansluiting. Tot op de dag van vandaag is onduidelijk hoeveel zorgaanbieders eigenlijk zijn aangesloten. Nictiz kent als enige die cijfers maar geeft ze niet vrij.

– Op 22 november 2011 kiest de Tweede Kamer met de motie Mulder voor een andere koers.

– Opvallend snel kwam er een financiële toezegging van ZN, van €6,6 miljoen.

– Minister Schippers oordeelde vervolgens positief over de LSP-doorstart, die door het “private” karakter buiten de politieke besluitvorming zou vallen. De minister zei te moeten schipperen tussen de standpunten van beide Kamers.

– Direct stelde Schippers wel €2,2 miljoen beschikbaar voor de NPCF in verband met het LSP-doorstartplan, voor het jaar 2012. Dit ondanks het verbod van de Eerste Kamer op verdere financiële bemoeienis.

– Nog voor 2012, omstreeks Kerstmis 2011 namen een aantal zorgverzekeraars een verplichte LSP-aansluiting op in de contracten met huisartsen. Achmea zal later verklaren dat dit een afspraak was waarbij LHV en alle zorgverzekeraars betrokken waren.

– Op 20 januari 2012 meldde minister Schippers (in een brief aan de Kamers) dat een verplichte LSP-aansluiting al een “kwaliteitsnorm voor de beroepsgroep” is.

 

Al lezend bekruipt je het gevoel, dat een machtige ICT lobby, met vertakkingen naar machtige Zorgverzekeraars, met een klein aantal “ICT minded” huisartsen van HIS gebruikersverenigingen dit bekokstoofd hebben, onder het welwillende en toeziend oog van LHV, KNMP, VHN en NVZ. Eerste Kamer? Democratie? Daar hebben we lak aan.

Hoofdacteur in dit drama? De LHV, die als koepelorganisatie namens alle huisartsen een belangrijke stem heeft. Ook hier rijst de vraag in ruil waarvoor deze beroepsvereniging dat, zelfs zonder ledenraadpleging, gedaan heeft? Zelf net hardhandig met de mores van marktwerking in aanraking gekomen heeft het bestuur blijkbaar nooit beseft wat de vrije markt eigenlijk inhoudt. Na hun oorspronkelijke omarming van de markt (“Huisarts, grijp je kans!”) pas veel later, na toenemende kritiek en vorming van VPHuisartsen, uiteindelijk toch de afwijzing van marktwerking, maar dan ook weer halfslachtig, met deze financiële boete als gevolg.

Je vraagt je af wat de LHV dacht te winnen bij deze manoeuvre. Deze LSP promotie vond tenslotte plaats tijdens de onderhandelingen over de dreigende en inmiddels geëffectueerde kortingen. Wordt het niet eens tijd dat het LHV bestuur bij zichzelf te rade gaat? Minder dan de helft van de huisartsen accepteert een LSP doorstart. Alle huisartsen in Nederland worden nu geconfronteerd met een gedwongen aansluiting op het LSP en dientengevolge toegang tot een landelijk EPD.

Ik ben benieuwd hoe het LHV bestuur dat gaat uitleggen aan de ledenraad.

Herman Suichies