De ANW-zorg is opgezet voor medische spoedzorg. Inmiddels wordt vooral medisch niet-urgente zorg geboden. Met de risicomijdende triage en doorgeslagen protocollering leidt dit tot demotivatie en frustratie bij huisartsen. De verantwoordelijkheid voor ANW-zorg ligt nu bij 67% van alle werkzame huisartsen, de praktijkhouders. VPHuisartsen vindt dat als de collectieve 24 uurs zorgplicht blijft bestaan die ook collectief gedragen moet worden (zoals ook geconcludeerd na Woudschoten 2) met een gelijke dienstbelasting van circa 130 uur per jaar voor alle werkzame huisartsen.
Het ideaal van VPHuisartsen is dat de verantwoordelijkheid voor organisatie van de ANW-zorg van de praktijkhouders naar de HDSsen wordt overgedragen, die daar ook de ANW-financiering voor ontvangen. Dat betekent ontkoppeling van geleverde dagzorg en ANW zorg. Financieel zijn dat al gescheiden geldstromen, hoewel het budget voor de spoedzorg nog wel steeds onder het macrokader huisartsenzorg valt. Bij vaste macrobugetten blijft er bij uitbreiding van ANW gelden dus minder over voor de dagzorg. Wij verkiezen dan ook een apart kader voor de spoedzorg.
Een toekomstbestendige ANW-spoedzorg vraagt dus om een ingrijpende reorganisatie. VPHuisartsen heeft daar een heldere visie over en is bereid hierover in gesprek te gaan. In 2012 publiceerden wij daarover al een rapport: De basisspoedzorg: hoe het anders kan. Die visie staat nog steeds als een huis en zowel in de vaststelling en uitwerking van de kerntaken van de huisarts als in de discussiegroepen over de toekomst van de ANW maken wij ons sterk voor deze visie. Hiermee hebben wij inmiddels bereikt dat de reeds jaren door VPHuisartsen gepromote SpoedEisende Medische Dienst (SEMD) bij steeds meer partijen op de kaart staat, geheel of gedeeltelijk omarmd wordt als een goed alternatief voor de huidige organisatie van de ANW, en in pilots in het land gedeeltelijk ook reeds wordt uitgeprobeerd.