Beste VPH-leden, sympathisanten, patiënten,
Na een hectische dag gisteren 2 juni met veel vragen van journalisten en interviews is het nu even tijd om te reflecteren en een aantal zaken te resumeren.
1. Gevoel van saamhorigheid
Er was een geweldige respons op onze aankondiging in de media, resulterend in het op de agenda zetten van het dreigend verlies van de vrije zorgverlenerskeuze. We hadden veel bijval van tandartsen, fysiotherapeuten, psychotherapeuten, apothekers, logopedisten en huisartsen uit het land. Dank daarvoor. Allen met een sterk gevoel van urgentie, een sterk gevoel ook van saamhorigheid in het verdeelde zorgveld om nu een signaal te geven aan minister Schippers.
Hoeveel mensen gehoor gaan geven aan onze oproep weten we niet, wel dat overal in het land zorgverleners hun werk een uur zullen onderbreken en hun patiënten zullen inlichten over wat er gaande is. Ook woensdag zullen nog diverse interviews worden gegeven en de media zullen dat vol belangstelling volgen.
2. De rol van de LHV
Opvallend was de rol van de LHV. Ondanks het feit dat ze onze argumenten delen, of in de woorden van de LHV: ‘De continuïteit van zorg en vrije artsenkeuze komen door de voorgestelde aanpassing van artikel 13 in gevaar. Bovendien wordt de onderhandelingsmacht van zorgverzekeraars versterkt en wordt onvoldoende invulling gegeven aan hun informatieplicht en zorgplicht’, heeft het LHV-bestuur VPHuisartsen niet gesteund.
Zij vonden het voorbarig en niet in het belang van de patiënt, zelfs schadelijk. VPHuisartsen constateert slechts dat een uur van je werktijd besteden aan het voorlichten van patiënten die bijna allen onwetend zijn van wat er speelt nou niet direct schadelijk is. Sterker nog: zowel politiek, zorgverzekeraars als LHV hebben dat tot nu toe nagelaten. En om die vrije zorgverlenerskeus voor onze patiënten is het nou net begonnen. De kortetermijnvisie van de uitspraak ‘In de laatste weken lijkt overigens de ‘vrije huisartsenkeuze’ gewaarborgd’ delen wij niet.
Het zorgveld is aanzienlijk groter dan alleen wij huisartsen en VPHuisartsen streeft een gezamenlijkheid van het zorgveld na. Ook de KNMG had veel woorden nodig om de voorbarigheid te benadrukken. Soms is echter voorbarigheid gewenst; achteraf blijven vaak voldongen feiten over…
3. De introductie van een derde polis
Voldongen feiten zoals de introductie van een derde polis door minister Schippers, die zich toch ook genoodzaakt zag te reageren. Een derde polis ‘voor mensen die niet meer voor slechte of ondoelmatige zorg willen betalen’. De betekenis van dit konijn uit haar hoge hoed is onduidelijk.
De polis zoals zij voorstelt kan eigenlijk alleen maar bestaan als artikel 13 wordt afgeschaft. Het hinderpaalcriterium kan nooit gelden voor deze polis, dus defacto wordt daarmee artikel 13 toch afgeschaft. Hoewel minister Schippers onze suggestie dat zoiets zou gebeuren flauwekul noemt, blijft onduidelijk wat ze ermee denkt te winnen. Het kan alleen maar de gewenste 1 miljard opleveren als in de tweede lijn nog veel scherper door de zorgverzekeraars wordt ingekocht voor deze goedkope polis. Maar dat kan nu ook al, dus waarom dan toch dat artikel 13 te lijf gaan. Daar zal het laatste woord nog niet over gezegd zijn.
Resumerend: de vrije zorgverlenerskeuze is grondig op de kaart gezet en heeft veel mensen wakker geschud. We zullen u de komende dagen op de hoogte blijven houden.
Herman Suichies is huisarts in Eefde, opleider en bestuurslid van VPHuisartsen.
Ik ben blij, als arts en als patiënt, dat deze discussie stevig van de grond is gekomen.
Wakker worden, kritisch zijn, is in het belang van iedereen.
Jammer dat de LHV niet verder komt dan een slap verhaal over “niet in het belang van de patiënt, en zelfs “schadelijk” . Dat laatste neigt wat mij betreft naar smaad.
Waarom denkt u dat die discussie stevig van de grond is gekomen? Hebben de kamerleden van de regerende partijen daar dan duidelijk stelling in genomen? Of lopen ze gewoon nog aan de leiband van de fractiediscipline die weer ondergeschikt is aan de regering?
Mij is helemaal niet duidelijk of die discussie wel van de grond gaat komen bij degene die er ook iets aan kunnen doen.
De reacties van de KNMG en LHV zijn zo vreemd, dat ze het werk zouden kunnen zijn van spindoctors van Minister Schippers. Hoezo is afschaffing van artikel 13 van de baan? Dat is volstrekte onzin en misleidende informatie.
Het belang van hun leden, die massaal aangeven niet in een krachtenveld te willen werken dat volledig wordt gedomineerd door zorgverzekeraars, wordt niet door hen verdedigd: nee, door het vorig jaar gesloten zorgakkoord doet men voorkomen nu voor een voldongen feit te staan en weigert men uit te spreken dat men hier in feite een grote fout heeft gemaakt. Artikel 13 had in dat akkoord nooit als wisselgeld weggegeven mogen worden, in ruil voor het behoud van de restitutiepolis Een fout die ze weigeren in te zien, of te herstellen. De buit is al weggegeven en het enige wat de KNMG hierin nog stelt is dat zorgverzekeraars in deze nog wel aan een aantal voorwaarden zouden moeten voldoen. Slappe hap, geen enkel besef van de schade die dit alles berokkent aan vele zorgverleners die straks geen enkele zeggenschap meer hebben!
Huisartsen en andere medici, maar ook onze patienten; allen voelen aan dat afschaffing van de vrije artsenkeuze een volstrekt onwenselijke zaak is. Wanneer laten KNMG en LHV op dit cruciale onderwerp eens zien waar ze voor staan?
Hier lijken andere belangen te spelen.
Je gaat bijna denken dat de top daar daar in een goed blaadje bij VWS wil komen..
Hoezo vrije artsenkeuze?
moet je maar eens proberen om een andere huisarts te nemen, dat is bijna niet mogelijk omdat huisartsen daar “onderlinge afspraken” over hebben. En dat dan diezelfde huisartsen zich zogenaamd sterk gaan maken voor vrije artsenkeuze, daar past maar een woord bij: hypocriet!
Wij maken ons druk over een vrije zorgverleners keuze, dus ook de vrije keuze om naar de fysiotherapeut, psycholoog, dietist, et cetara te kunnen gaan. Huisartsen waren zelfs uitgezonderd hiervan dus het eigen belang zie ik hier niet zo. Onderlinge afspraken over patienten al of niet aannemen zijn allang van de baan. Maar mocht de vrije huisartsenkeuze die er nu nog (wel) is straks verdwenen zijn omdat de zorgverzekeraar dan bepaalt waar u naar toe moet, zeg niet dat we u niet gewaarschuwd hebben.
Jammer dat Herman Suichies niet ingaat op de ervaring van Chris en vermoedelijk met hem vele anderen. Er mag dan officieel vrijheid van keuze zijn maar als huisartsen onderling het voor elkaar opnemen en kennelijk een barriere oproepen om over te stappen naar een andere huisarts dan hebben de huisartsen die dit doen wel boter op hun hoofd.
@Bremers@Chris
Wanneer de overstap naar een andere praktijk volgens een verzekerde niet mogelijk is (onderlinge afspraken tussen huisartsen om overstap te blokkeren zijn overigens. verboden ) dan zou deze verzekerde zijn zorgverzekeraar kunnen raadplegen. Die heeft jegens de verzekerde immers een zorgplicht. En een huisarts heeft het recht de omvang van zijn praktijkpopulatie te beperken om redenen van kwaliteit en beschikbaarheidsgrenzen. Heeft overigens allemaal niets met de huidige discussie over afschaffing Art. 1 van de Zvw en de vrije artsenkeuze te maken.
hansn