In december publiceerden we al het stuk met als titel “Bureaucratie een ongeneeslijke ziekte“. Sinds begin januari heeft Zilveren Kruis, in navolging van VGZ, de hulpmiddelen contracten bij de apotheken weg gehaald. Sindsdien is op nog meer plekken de back-up van de lokale apotheek bij spoed katheters en wond verbandmiddelen echt weg gevallen en stapelen de ergernissen zich verder op. Onderaan dit artikel roepen wij u op om concrete voorbeelden door te sturen.
Via B&AL werken aan een oplossing
Via de landelijke werkgroep Bureaucratie & Administratieve lastenverlichting (B&AL) werken we samen met de verzekeraars o.a. aan het terugdringen van de administratieve lasten rondom het bestellen van (spoed) hulpmiddelen zoals katheters en wond verbandmiddelen. Om dit proces inzichtelijker te maken wordt er gewerkt aan een overzichtelijk stroomschema. Waarbij het bestelproces vooral niet via onze medewerkers zal lopen maar, na het maken van een recept, wordt overgelaten aan de patiënt zelf, al dan niet bijgestaan door de zorgverzekeraar of mantelzorger. Er is namelijk al langer afgesproken dat huisartsenpraktijken niet verantwoordelijk zijn voor het logistieke proces, het invullen van formulieren en zoeken naar de juiste leverancier. Net als bij het voorschrijven van medicatie gaat de patiënt zelf met het recept naar de apotheek, wanneer de zorgverzekeraars besluiten dat apotheken geen hulpmiddelen meer mogen leveren, dan zal de patiënt met ditzelfde recept naar een ander loket moeten gaan om geholpen te kunnen worden. Dit is met nadruk dus geen taak voor de huisarts! Ook niet het uitzoeken bij welke loket de patiënt dan moet zijn per zorgverzekeraar.
Frustraties stapelen op
We mogen verwachten dat zorgverzekeraars en hulpmiddelen leveranciers als gevolg van de gewijzigde afspraken de juiste loketten en eenvoudige bestelprocessen inrichten voor hun verzekerden, maar niets is minder waar. Sinds Zilveren Kruis ook per januari de hulpmiddelen contracten bij de apotheken heeft weg gehaald is het probleem alleen maar groter geworden. Er volgen steeds meer meldingen van praktijken waarvan patiënten niet in staat zijn om de hulpmiddelen voor zichzelf te bestellen. Als praktijkmedewerkers dan goed bedoeld bij springen staan ze lange tijd in de wacht bij leveranciers, worden telefoonnummers onbereikbaar na 17:00 of worden spoed bestellingen simpelweg niet op tijd geleverd. Als het überhaupt al duidelijk is bij welke leverancier, gecontracteerd door die specifieke zorgverzekeraar, we terecht kunnen.
Meld uw concrete voorbeelden
Wij zijn het niet eens met de extra administratieve lasten en kosten die dit oproept, voor de patiënt niet, maar zeker voor ons niet. Voor ons is het duidelijk zat, maar de ervaring leert dat verzekeraars het pas geloven als we met veel voorbeelden komen. Wij ontvangen dus graag uw concrete voorbeelden met daarin beschreven wat er mis ging bij welke leverancier en zorgverzekeraar, hoeveel tijd en geld het uiteindelijk heeft gekost, vooral in het geval van spoedleveringen. Dit mag ook een beschrijving zijn van “kosten verwijzing naar het ziekenhuis voor CAD-plaatsing met ambulance”.
Stuurt u deze voorbeelden naar info@vphuisartsen.nl, wij zullen deze verzamelen en meenemen in de besprekingen.
Onze overtuiging blijft dat wij verantwoordelijk blijven voor de medische zorg en het recept en zeker niet het logistieke proces! Als de zorgverzekeraars besluiten dat er niet meer via onze naastgelegen en laagdrempelige apotheek geleverd kan worden, dan zorgen zij dus voor een alternatief en eenvoudig bestelproces voor de patiënt.
Wij denken graag mee in kosten besparingen in de zorg, maar hebben grote twijfels of hier aan het einde van de rit flinke besparingen uit voort zullen komen en zijn het er zeker niet mee eens als een “theoretische” besparing vooral meer gratis werk of aanleggen van eigen ongebruikte voorraden betekent voor de huisarts.
Misschien is het een idee om de patiënten gewoon massaal zelf te laten bellen naar hun zorgverzekeraar, met de mededeling dat dit op advies van de VPH is, zodat de zorgverzekeraars dit zelf kunnen bijhouden. Waarom moeten wij als huisarts altijd eerst met ‘bewijs’ komen dat iets niet deugt/werkt?
Verder volledig eens en dank, dan zullen wij doorgeven aan onze assistentes dat zij dit voortaan niet meer regelen voor de patiënt. Niet alles kan ons probleem blijven inderdaad!
Het behandelen van ulcera cruris is praktisch onmogelijk gemaakt door deze regels. Gaan bij mij nu allemaal door naar de dermatoloog die fijn een dbc inclusief verbandmiddelen kan schrijven.
Het systeem is ziek! De ANONIEME bureaucratie zal altijd winnen van PERSOONLIJKE zorg, ook al geef ik hier nog 100 (zeker haalbaar) voorbeelden.