VPHuisartsen heeft in een vijftal recente regiobijeenkomsten de uitgesproken mening van de praktijkhouders verzameld over haar organisatie en de huisartsenzorg in het algemeen, leden geïnformeerd over het nu zeer actuele proces rondom de ‘Herijking Kernwaarden Huisartsenzorg’, maar vooral zeer concreet en specifiek doorgevraagd naar hoe de praktijkhouder zichzelf in de toekomst ziet en wat dit voor gevolgen heeft voor de praktijk en voor de koers die VPHuisartsen moet varen.
Op sommige dossiers zijn er meningsverschillen; iets waar wij zeker mee aan de slag gaan om de juiste standpunten in te nemen. De breed gedragen standpunten van de praktijkhouders worden hieronder voor u opgesomd.
Op sommige dossiers zijn er meningsverschillen; iets waar wij zeker mee aan de slag gaan om de juiste standpunten in te nemen. De breed gedragen standpunten van de praktijkhouders worden hieronder voor u opgesomd.
Praktijkhouders vinden dat:
- de ANW-verplichting z.s.m. ontkoppeld moet worden
Het water staat aan de lippen. Bijna 90% van ‘onze’ praktijkhouders wil van de contractuele ANW verplichting af. Maatschappelijke ontwikkelingen, toenemende ’24/7 consumeren’ mentaliteit bij de bevolking en oplopende tekorten in de zorg mogen niet meer exclusief het probleem van praktijkhouders zijn. Nu is het moment om ‘NEE’ te zeggen, aldus de ondervraagden. Zodat later op een gelijkwaardige wijze met een grotere groep verantwoordelijken mee kan worden gedacht in oplossingen. Ontkoppelen betekent dus níet dat praktijkhouders geen diensten meer willen doen. - spoed huisartsenzorg en palliatieve zorg tot de oplossingen kan blijven behoren
Praktijkhouders zijn bereid spoedeisende huisartsenzorg en palliatieve zorg te blijven leveren, mits deze weer echte spoed wordt, vrij gecontracteerd kan worden en bij voorkeur niet meer in de nachten plaatsvindt. - spoed huisartsenzorg overdag tot de kerntaken moet blijven behoren
- huisartsenpraktijken van 08:00-17:00 geopend blijven
9 uur per dag is ruim voldoende om alle Nederlanders van goede of zelfs verbeterde huisartsenzorg te kunnen blijven voorzien. 24/7 wenszorg zorgt voor snel afnemende kwaliteit van de huisartsenzorg en zal de kosten zo ver opdrijven dat deze op den duur niet meer voor iedereen toegankelijk zal zijn. Deze zorgelijke ontwikkeling zal niet worden gefaciliteerd door ruimere openingstijden overdag of nog hogere werkdruk in de ANW. - primaire preventie niet bij de huisarts thuis hoort
De huisarts signaleert, adviseert en verwijst, maar wordt niet verantwoordelijk voor primaire preventieve zorg. Dit blijft een taak van de overheid en voorkomt een nog verder uitdijend netwerk aan overleggen en domeinen waar de huisarts bij betrokken wordt of zelf verantwoordelijk voor is. Curatieve zorg is en blijft ons specialisme en kerntaak. - substitutie een duidelijke grens moet krijgen
Basis huisartsenzorg moet weer prioriteit krijgen en er zal een duidelijk “NEE” moeten worden gezegd tegen ongeremde substitutie. De basis (S1) zal eerst beter gefinancierd moeten worden en er moet gedegen overleg komen over welke taken afgestoten kunnen worden, alvorens er meer zorg bij komt. - ‘meer tijd’ op korte termijn noodzakelijk wordt
Diverse pilots hebben al aangetoond dat “meer tijd voor de patiënt” garant staat voor betere zorg, tevreden patiënten en huisartsen, en minder doorverwijzingen. Zorg op de juiste plek, welke snel een landelijke standaard moet worden.
Verder maken de praktijkhouders zich ernstige zorgen over enkele ontwikkelingen welke de kwaliteit van de huisartsenzorg ondermijnen:
- Tuchtrecht, klachtencultuur en naming & shaming
Het toenemend gemak waarmee tuchtzaken aangespannen en behandeld worden, en huisartsen zich moeten verdedigen bij klachtenfunctionarissen en platformen als Zorgkaart Nederland (waar patiënten bijna ongeremd artsen aan de schandpaal mogen nagelen), heeft grote negatieve effecten op het functioneren van zorgverleners. - Doorgeslagen preferentiebeleid
Het preferentiebeleid is over de houdbaarheidsdatum, de nodige besparing is bereikt maar de werkbaarheid en vooral gezondheid gaat nu in gevaar komen. Het tekort aan beschikbare medicijnen in Nederland neemt mede hierdoor ook steeds verder toe. - Disbalans praktijkhouders/ waarnemers/ opvolgers
Een toenemende dysbalans tussen praktijkhouders en mogelijke opvolgers wordt onder andere veroorzaakt door bovengenoemde factoren. Dit maakt het onaantrekkelijk(er) om een praktijk over te nemen. Naast deze mindere kanten van het huidige ondernemerschap is het verschil in inkomen niet significant genoeg meer om een positieve afweging te kunnen maken bij het overnemen van een praktijk. Een omgekeerde beweging is zelfs waargenomen. - Administratieve- en accreditatie terreur
De administratieve lasten en verplichtingen binnen accreditatieprocessen moeten nog sneller afgebouwd worden. Zorgverleners weten exact wat kwaliteit is en vragen om de, bijna aan wantrouwen grenzende, controledrang te stoppen.
Koerswijziging noodzakelijk
Veel praktijkhouders werken nog met passie en staan voor hun vak. Maar diezelfde praktijkhouders geven aan dat zij tot nu toe ook (te) vaak zaken hebben laten gebeuren. Huisartsen zijn gewend problemen op te lossen en zijn daarin te ver gegaan. Huisartsen hebben -in het belang van de patiënt- blijkbaar moeite met ‘nee’ zeggen? Het einde van die flexibiliteit is in zicht. Op veel vlakken wordt de (dreigende) nood door diverse partijen onderschat. ‘De huisarts’ is een zeer gewaardeerd Nederlands ‘instituut’, experts praten zelfs over een ‘zeer sterk merk’, maar dit kan alleen zo sterk blijven als er nu duidelijke keuzes worden gemaakt.
Die keuzes zullen onder andere gemaakt gaan worden bij de ‘Herijking van de kernwaarden en kerntaken van de huisartsenzorg’, welke in Woudschoten op 21 januari 2019 gepresenteerd gaan worden. Wij zullen toezien op het scherp stellen van deze keuzes, vanuit onze betrokkenheid bij deze conferentie.
Wij zijn verheugd om de steun die wij afgelopen maanden mochten ervaren van onze achterban. Dat sterkt ons om de ingezette koers te vervolgen. Ook, of misschien wel vooral, ná 21 januari.
Mee eens. Tijd voor verandering. Meer van hetzelfde zal niet tot een andere (gewenste) uitkomst leiden.
Mooi samengevat!
Geen woord Spaans bij.
Duidelijke taal , maar we weten: gezegd is niet altijd gehoord, gehoord is niet altijd begrepen, begrepen is niet altijd gedaan! Dus moeten we doorgaan met uitspuiten van sommige oren en wassen van sommige breinen.
Maar wat ons betreft is het duidelijk!