Beste huisartsen, in welke contractvorm dan ook werkzaam,
Massaal hebben huisartsen/we bij de laatste Woudschoten-enquête aangegeven dat we het de verantwoordelijkheid van álle huisartsen vinden om 24-uurs huisartsen(spoed)zorg te borgen.
Massaal hebben we aangegeven dat we vinden dat álle Nederlanders toegang moeten hebben tot huisartsenzorg, ongeacht waar ze wonen en wie ze zijn.
Massaal hebben we aangegeven de continuïteit van zorg belangrijk te vinden, voor zowel dokter als patiënt.
Daar kunnen we trots op zijn. We staan allemaal voor deze zelfde waarden, en voelen ons allemaal verantwoordelijk. Toch?
Maar dan moeten we nu ook gaan staan voor die waarden: dapper dokteren, onze nek uitsteken en lef tonen!
– Praktijkhouders klagen dat het juk van de 24-uurs verantwoordelijkheid niet meer te dragen is – en terecht
– Waarnemers klagen dat praktijkovername in de huidige zorgstructuur nagenoeg ondoenlijk is – en terecht
– Massaal klagen we dat de werkdruk te hoog is en nog steeds verder oploopt – en terecht
En veel huisartsen klagen dat de koepels te weinig doen – ONTERECHT!
LHV, VPH en Ineen zijn als koepels al langer samen hard aan het werk om oplossingen te verzinnen voor de vastlopende ANW-zorg. Ook over de alsmaar toenemende zorgvraag in de huisartsenzorg zijn continu gesprekken met politiek en verzekeraars, waarbij niet alleen VPHuisartsen, maar ook de LHV duidelijke grenzen aangeven.
Echter, als wij, huisartsen, willen dat onze koepels zich hard voor ons kunnen maken, moeten wijzelf in de praktijk ook grenzen trekken. Voor een beroepsgroep die uiteindelijk tóch grenzeloos wél al het werk wat op hem/haar af komt blijft doen, valt niet te onderhandelen.
Trek hier als individuele huisarts ook zelf de grens:
– Ga geen U4/U5 meer zien op de huisartsenpost. En geen U3-4-5 in de nacht.
– Neem je portie verantwoordelijkheid in de ANW zorg – we zullen allemaal deze verantwoordelijkheid moeten delen, zoals we zelf hebben aangegeven te willen doen bij de enquête
– Los in de praktijk geen zorgproblemen meer op voor andere (verantwoordelijke) partijen, waar je vindt dat dit niet tot je takenpakket hoort en je wil dat de koepels gaan organiseren dat deze zorg níet meer bij de huisarts op het bordje belandt. Denk daarbij aan woonproblemen, thuiszorg(tekort)problemen, primaire preventievragen, wachtlijstproblematiek, geldproblemen, bewijsproblemen (de bekende ‘briefjes’).
Ofwel je geeft aan de patiënt aan dat de zorgvraag niet binnen de huisartsgeneeskunde valt (en je helpt de patient dus helaas niet verder en/of stuurt hem/haar naar het juiste loket), ofwel je besluit dat je de patiënt niet kan laten zitten en in plaats van zuchten en steunen spreek je de geëigende organisatie die voor deze zorg verantwoordelijk is aan en stuurt deze casus door naar het samenwerkende collectief ‘Het roer gaat om’
Dit kost meer tijd, maar bespaart enorm voor de toekomst.
Beste collega’s. Onze boodschap is duidelijk. De politiek ziet éindelijk dat er wat moet gebeuren om huisartsenzorg overeind te houden, maar als de durf onder individuele huisartsen er niet is om zélf ook grenzen te trekken, kunnen wij als koepels deze grenzen nooit vastgelegd krijgen.
Dus: steek je nek uit. Wees een dappere dokter, want met grenzeloosheid, het niet mee willen dragen van de verantwoordelijkheid voor 24-uurs huisartsenzorg en het niet aanspreken van andere zorgpartijen op hun verantwoordelijkheid in de zorg, verzwaar je het vak voor je collega’s en maak je wezenlijke verandering onmogelijk.
Dat dit niet eenvoudig is, is evident. Het zal af en toe een boze patiënt betekenen, bijvoorbeeld als je bij een patiënt met oorpijn nee verkoopt in de nacht, of geen briefjes voor hem schrijft. In de ANW kan het moed vereisen om op je medische inschatting te vertrouwen dat zorg kan wachten tot de volgende reguliere werkdag. En het is soms extra werk, want de zorgpartijen om je heen aanspreken op hun verantwoordelijkheid in de zorg in plaats van deze klakkeloos overnemen kost tijd en energie.
En speciaal aan de waarnemers: het is niet fijn om verplicht diensten te moeten doen die minder ideaal zijn en niet vrij te kunnen kiezen hoeveel en wanneer je dat wilt doen, maar samen verantwoordelijk betekent: ook jij doet mee.
Wij, de koepels, hebben jullie huisartsen nodig. En wij huisartsen hebben elkaar nodig.
Blijven huisartsen grenzeloos alle zorg van over de huisartsgrens leveren – dan kunnen wij als koepels geen grenzen trekken naar andere partijen toe.
Willen alle individuele huisartsen niet de verantwoordelijkheid dragen voor de 24-uurs huisartsenzorg, dan houdt die 24-uurs zorg op.
We zijn dus allemaal aan zet.
Verbeter het huisartsenvak en start bij jezelf!