Huisartsen kennen diverse manieren van communiceren. Het overgrote deel gaat via gebruikelijke kanalen zoals Edifact, Zorgdomein, Vecozo et cetera. Daar waar elektronische informatie niet alleen verstuurd (push) maar ook gevraagd (pull) wordt, blijft voor huisartsen maar één optie over om gegevens uit te wisselen: het LSP. Als argument wordt vaak gebruikt dat OZIS niet veilig meer is en dat men gedwongen wordt door de Inspectie of het CBP (College Bescherming Persoonsgegevens) om over te stappen op het LSP.
Geen dwang
Klopt dit argument? Nee, nergens dragen de Inspectie of het CBP op om over te stappen op het LSP. Wel vragen de toezichthouders administratieve en technische stappen te ondernemen om het gebruik van het eigen elektronisch dossier van een zorginstelling veilig te stellen. Dat daaruit door besturen van diverse HAP’s wordt geconcludeerd dat er dus moet worden gecommuniceerd via het LSP en de daarbij verplichte UZI-pas, is onjuist. Wel is de VHN, (Vereniging Huisartsenposten Nederland) een van de convenantspartijen die onderling hebben afgesproken om OZIS op termijn uit te faseren.
Naar onze mening kan er van uitfaseren alleen sprake zijn als er een ander goed werkend en veilig systeem zou bestaan, wat niet het beroepsgeheim aantast. Goed en probleemloos werkend is nog niet aan de orde en over de veiligheid en het wel of niet aantasten van het beroepsgeheim wordt op dit moment een rechtszaak gevoerd waarin nog geen uitspraak is gedaan. De uitkomst is allerminst zeker. Terughoudendheid in het uitfaseren lijkt dus geboden.
Brief
Voor leden van VPHuisartsen heeft onze jurist een brief opgesteld die u zou kunnen gebruiken om aan uw bestuur of directie van uw HAP of huisartsendienstenstructuur te sturen. Daarin staan een aantal argumenten om niet te voorbarig te zijn in het uitfaseren van OZIS en om het LSP niet als het enige ‘pull’-communicatienetwerk in de zorg te beschouwen. Op dit moment is nog geen 10% van de burgers aangemeld en bereid zijn medische gegevens aan het LSP toe te vertrouwen. En een LSP zonder voldoende vulling is een duur maar beperkt systeem. VPHuisartsen wacht de uitspraak van de rechtbank over de (on)rechtmatigheid van de LSP-infrastructuur af en oriënteert zich daarnaast op alternatieve uitwisselingssystemen.
Hier is de brief te downloaden:
Herman Suichies is huisarts in Eefde, opleider en bestuurslid van VPHuisartsen.
Ozis was veelbelovend, had in potentie de mogelijkheid om HIS-sen met elkaar te laten communiceren op zo een niveau dat je als behandelend huisarts van een passant als het ware via het eigen HIS kon werken, maar tegelijk een copie in het HIS van de “eigen huisarts” plaatsen. Grenzen tussen HIS-sen vervallen / vervagen. Om mij onduidelijke reden is dit nooit echt van de grond gekomen, de HIS-sen bleven eilandjes met ieder een eigen structuur. Helaas.
En van het LSP, EPD en dergelijke verwacht ik minder: een “professionele samenvatting”(wie bedenkt zo een omschrijving) is geen duidelijk dossier.
Dank voor dit schrijven, met name voor de te downloaden brief.
Momenteel tracht de HAP Midden Holland alle huisartsen over te halen over te stappen. Daarbij werd het toestemmingsformulier toegestuurd die patienten behoren in te vullen. Ik zag tot mijn stomme verbazing dat er ook een vakje Nee bestaat dat aangekruist moet worden. Hoezo opt-in. Bij navraag bleek dat in het HIS de LSP op default “geen antwoord” staat. Dit is te wijzigen in akkoord of niet-akkoord. Het argument: ” Als deze patient onverhoopt iets overkomt omdat relevante info niet beschikbaar was dan is als bewijsvoering mede dit “nee” vastgelegd in de computer (en evt. op formulier) van groot belang”. Met andere woorden huisartsen worden verantwoordelijk gemaakt voor al dan niet deelname van de patient. Dit kan naar mijn idee absoluut niet, ik ben benieuwd of jullie juridisch medewerker dit kan bevestigen. Opt-in betekent toch immers dat het default “niet akkoord” is tenzij iemand ” akkoord” aangeeft? Ben ik echt verplicht van elke patient een akkoord of niet-akkoord te verkrijgen?