Tijdens de VPH regiobijeenkomsten in november is er weer veel feedback opgehaald voor de te volgen koers in landelijke dossiers. In de zalen ontstonden soms emotionele gesprekken over de huidige stand van de huisartsenzorg, oplopende tekorten aan huisartsen, onze kerntaken en vooral ook de ANW diensten. Van afstand lijkt er maar geen schot te zitten in de vele dossiers die momenteel op het bord van de huisarts liggen. toch wordt er achter de schermen hard gewerkt.
Samenwerking noodzakelijk
Waar meerdere partijen in de huisartsenzorg betrokken zijn bij grotere knelpunten moet er soms constructief samen worden gewerkt. Hoe groot de meningsverschillen ook, op grote dossiers als de overbelasting van de spoedzorg, kunnen we alleen echte vooruitgang boeken als er compromissen worden gesloten. Gelukkig is bij meerdere partijen de noodzaak voor veranderingen heel duidelijk. Ondanks verschillen van inzicht wordt er heel gestructureerd samengewerkt aan korte- en lange termijn oplossingen. De proeven met terugdringen van vooral de nachtelijke werkdruk lijken goede resultaten op te leveren en moeten vooral op korte termijn enige verlichting gaan brengen. Op de langere termijn zijn steeds meer partijen, ook buiten de huisartsenzorg, enthousiast over een Spoedeisende Medische Dienst (SEMD) waarbij de ANW verplichting losgekoppeld wordt van de praktijkhouders. Door ontschotting ontstaat er dan een nieuwe acute zorg samenwerking tussen partijen als de Eerste Hulp, GGZ, Thuiszorg en Ziekenhuizen. VPH benadrukt dat de nachtelijke proeven met minder consulten slechts een eerste stapje zijn en is erg blij met de ontwikkelingen rondom de SEMD voor de langere termijn.
Uitwerken van grensvlakken
Na het bepalen van onze herijkte kernwaarden in Woudschoten lijkt het erg stil te zijn geworden. In de ogen van de VPH gaat altijd alles te langzaam, maar er is nu toch zicht op een breder gedragen uitwerking van vooral de grensvlakken van onze kerntaken. In werkgroepen zijn vooral de grensvlakken van de vier grootste kerntaken ‘Spoedeisende huisartsenzorg’, ‘Medische generalistische zorg & zorg coördinatie’, ‘Terminaal-palliatieve zorg’ en ‘Preventieve zorg’ uitgewerkt. Hierbij is vooral gezocht naar een goede beschrijving van onze grenzen en hebben we er voor moeten waken om niet in de val van grijze gebieden en knelpunten te stappen. Het is voor ons huisartsen belangrijk om NEE te durven zeggen en niet direct weer in oplossingen te gaan denken. Externe partijen hebben te lang op de alsmaar oplossing gerichte huisartsen kunnen bouwen.
In de komende weken worden de grensvlakken verder uitgewerkt en klaargemaakt voor zogenaamde focusgroepen. De focusgroepen, bestaande uit 8-10 huisartsen uit verschillende geledingen, zullen in januari de documenten door gaan nemen en met elkaar in discussie gaan. De definitieve documenten zullen vervolgens aan de ledenraden en externe stakeholders worden voorgelegd. In het voorjaar moet duidelijker zijn wat we nog wel doen, maar vooral ook waar we de grens trekken en andere partijen in moeten springen.
Positieve sfeer ondanks ellende
We hoeven er geen geheim van te maken, in sommige bijeenkomsten stonden regelmatig de tranen in de ogen en het schuim rond de mond. Er moet op korte en lange termijn veel gaan gebeuren. Voor veel pilots is al geen tijd meer want de nood is hoog en goede ideeën voor de toekomst zullen voor veel knelpunten te laat komen. Zonder uitzondering vallen er in alle regio’s termen als:
- Volledige ontkoppeling van de ANW
- Einde aan prestatiebeloningen en door hoepels springen voor zorgverzekeraars
- Onvoorwaardelijke ‘Meer tijd voor de patiënt’
- S3 gelden naar basiszorg S1
- Eventueel zelfs contractloos werken
- Zorgverzekeraars tot de orde laten roepen door NZa
- Herziening van het financieringssysteem
- Grenzen stellen
- Staken!
Toch weten we elkaar steeds weer te vinden in de liefde voor het vak. We moeten het praktijkhouderschap weer aantrekkelijker kunnen maken en collega’s kunnen overtuigen praktijkhouder te worden. Waarnemers en HIDHA’s de vele voordelen van het praktijkhouderschap laten zien. In de tussentijd moeten we vooral beter NEE leren zeggen.
VERBETERING MOET ZICHTBAAR WORDEN!
