Ze was slachtoffer van zinloos geweld en wilde traumabehandeling, maar haar therapeute weigerde haar te behandelen voor haar trauma. Haar toestand verslechterde aanzienlijk. Van haar huisarts vernam ze dat haar therapeute de diagnose borderline bij haar had gesteld.

Ze sprak haar therapeute hier op aan omdat deze diagnose tijdens de sessies nooit ter sprake was gekomen. De therapeute bood haar verontschuldiging aan, maar bleef vasthouden aan de door haar gestelde diagnose en bleef traumabehandeling weigeren.

Ze snapte er niets van, ze had haar therapeute immers meermalen verteld dat ze altijd goed had gefunctioneerd; ze was al lange tijd getrouwd, had kinderen, had vele jaren gewerkt en had een uitgebreid sociaal leven. Niet bepaald een beeld dat past bij iemand met een borderline-persoonlijkheidsstoornis.

Vertrouwen

Ze had geen vertrouwen meer in haar therapeute. Binnen de instelling vroeg ze om een andere behandelaar. Ook vroeg ze de loggegevens van haar medisch dossier op. Op beiden had ze immers recht. De instelling stelde als voorwaarde dat ze psychodiagnostisch onderzocht moest worden, alvorens een behandeling gestart mocht worden bij een nieuwe therapeut. Het was slikken of stikken.

Voorafgaand aan het invullen van de vragenlijsten kreeg ze een drietal gesprekken met een psycholoog. De diagnose had hij al na het tweede gesprek gesteld: PTSS die, vanwege het uitblijven van de juiste behandeling, chronisch was geworden.

Het invullen van alle vragenlijsten kostte haar veel kracht, de vragen waren confronterend en gaven veel onrust bij haar. Na de formele goedkeuring van de instelling kon ze haar behandeling starten bij haar nieuwe therapeut.

Ze ontdekte dat ruim 85 medewerkers haar medisch dossier hadden ingezien, waarvan er tenminste 55 aantoonbaar onrechtmatig waren.

Inmiddels had ze haar loggegevens ontvangen. Hieruit bleek dat binnen de instelling de toegangsbeveiliging ontbrak op de elektronisch medische dossiers van alle patiënten die daar onder behandeling waren. Dit hield in dat alle medewerkers direct toegang hadden tot de inhoud van de medische dossiers. Ze ontdekte dat ruim 85 medewerkers haar medisch dossier hadden ingezien, waarvan er tenminste 55 aantoonbaar onrechtmatig waren.

Klacht

Ze diende een schriftelijke klacht in bij de bestuurder, die een zeven weken durend onderzoek instelde naar mogelijk ongeoorloofde inzagen. Na verloop van tijd berichtte de bestuurder haar dat het onderzoek had uitgewezen dat er geen ongeoorloofde inzagen waren geweest op haar dossier. Ze schreef hem wederom een brief waarin ze aangaf dat uit de loggegevens toch echt bleek dat zeer velen haar dossier onrechtmatig hadden ingezien.

Ten tweeden male ontving ze van de bestuurder een brief met de mededeling dat er niets aan de hand was. Het kostte haar steeds meer moeite om het gebouw te betreden. Ze durfde naar niemand te kijken; het voelde alsof alle blikken op haar waren gericht wanneer ze de instelling betrad. Het werd een martelgang voor haar om de kamer van haar therapeut te bereiken. Als er iemand praatte, dan ging dat vast over haar, als er iemand fluisterde, dan fluisterde men vast iets over haar, als iemand lachte, dan lachte men vast om haar.

Haar angstklachten namen toe en ze voelde zich steeds meer opgejaagd, bedreigd en onveilig. Ze was ook bang dat haar nieuwe therapeut dubbel spel speelde. Ze had veel moeite om hem te vertrouwen en durfde er niet in te geloven dat deze therapeut goede bedoelingen had en haar beter wilde maken.

Geduld en begrip

Ze sprak met haar therapeut over haar achterdocht. In de therapie hadden ze hier samen goed naar gekeken. Hij vertelde haar dat hij haar achterdocht niet zag als een waanstoornis. Hij vond het normaal dat ze dat gevoel had, wetende dat er zoveel mensen in haar dossier hadden rond geneusd. Heel voorzichtig, met heel veel geduld en begrip, lukte het haar therapeut om langzaamaan het geschonden vertrouwen bij haar terug te winnen.

Dat zoveel medewerkers zich onrechtmatig toegang hadden verschaft tot haar dossier, was voor haar ondraaglijk.

Ze besloot een klacht in te dienen bij de klachtencommissie van de instelling. Ze voelde zich geschoffeerd door de instelling en de bestuurder had haar tot tweemaal toe voorgelogen. Dat zoveel medewerkers zich onrechtmatig toegang hadden verschaft tot haar dossier, was voor haar ondraaglijk. De inzagen gebeurden immers over de rug van haar ellende heen en dienden ter vermaak van velen, die hun verveelde tijd doodden met voyeuristisch normloos gedrag. Sommigen van hen hadden immers een paar honderd keer haar dossier ingezien terwijl ze daar toch echt niets te zoeken hadden.

Klacht gegrond

De uitspraak van de klachtencommissie in haar zaak loog er niet om. De commissie verklaarde de klacht gegrond omdat er sprake was geweest van schending van het beroepsgeheim door ongeoorloofde inzagen in haar dossier. De commissie concludeerde dat de instelling er niet in geslaagd was om de inzagen binnen de geheimhoudingsplicht te verantwoorden zodat ze met haar klacht hierover doel trof.

De commissie was tevens ontstemd over de lichtzinnige wijze waarop de instelling met de klacht en hetgeen de klacht betrof was omgegaan in het licht van het belang van geheimhouding van patiëntgegevens in een instelling voor geestelijke gezondheidszorg.

De commissie deed aanbevelingen. Ze besloot zich volledig te richten op haar herstel. Ze had inmiddels een goede vertrouwensrelatie met haar therapeut. Het was de combinatie van authenticiteit, empathie, compassie, geduld en de kunde van haar therapeut én het respect jegens haar, waardoor ze een jaar later haar behandeling succesvol kon beëindigen.

Ze vindt nu dat de strijd voor behoud van het beroepsgeheim behoort te beginnen bij de instelling zelf.

Ze besloot voorvechter te worden voor de rechten van patiënten. Ze vindt nu dat de strijd voor behoud van het beroepsgeheim behoort te beginnen bij de instelling zelf. Ze beschouwt het beroepsgeheim als niets waard zolang het bestuur de beveiliging van medische dossiers niet op orde heeft en het personeel de ethische normen, met betrekking tot de privacy van patiënten, overschrijdt.