Bij de oprichting van de Stichting Sociaal Fonds Huisartsenzorg (SSFH) door de CAO-partijen Huisartsenzorg (LHV, VHN, enkele werknemersorganisaties en vakbonden) waren er al veel vragen en protesten vanuit de praktijkhouders. Zo werd de financiering verplichtend opgelegd aan de praktijkhouders (en huisartsenposten) zonder dat deze extra praktijkkosten in de tarieven werden gecompenseerd.
Resultaat
Zijn er door de verplichte onderwijssubsidie ook meer doktersassistenten beschikbaar gekomen voor de huisartsenpraktijken? Met andere woorden: is dat hoofddoel gehaald? Of op zijn minst benaderd? Op geen enkele manier. In het verkorte jaarverslag over 2013 valt te lezen dat er 1520 aanvragen voor een stagevergoeding zijn geweest. De gerealiseerde stagekosten bedragen 280.000 euro.
Van alle opgebrachte werkgeverssubsidies (2,3 miljoen euro) is dus ongeveer 10 procent besteed aan betaalde stageplaatsen. Daarnaast is er nog een VWS-subsidie en werknemersbijdrage zodat het totaal aan omzet 2.458.000 euro bedroeg.
Wat werd daarvoor gedaan? Is het vermeende tekort aan doktersassistentes nu teruggelopen? Daarvan maakt het jaarverslag geen melding. In een arbeidsmarktanalyse wordt gewag gemaakt van een daling van 660 naar 360 vacatures, maar die teruglopende vraag wordt vooral verklaard door uitbreiding van zittend of tijdelijk personeel.
Geen verband houden
Uit eerdere en volgende arbeidsmarktanalyses blijken aantallen vacatures van 660 (maart 2013), 440 (oktober 2013), 360 (februari 2014), 690 (juni 2014) en 420 (oktober 2014). Aantallen die op geen enkele wijze verband houden met het werk van de SSFH.
Dit aantal vacatures laat zelfs zien dat er nauwelijks of niet sprake is van een structureel tekort op de arbeidsmarkt van praktijkmedewerkers.
Dit aantal vacatures (tussen 1,2 en 2,3 procent) van het totaal van ongeveer 25.000 doktersassistentes en 4.500 POH’s, laat zelfs zien dat er nauwelijks of niet sprake is van een structureel tekort op de arbeidsmarkt van praktijkmedewerkers. Wel is er hier en daar regionale krapte. Maar het werk van de SSFH lijkt niet van wezenlijke of meetbare invloed te zijn op de beschikbaarheid van doktersassistenten of praktijkondersteuners.
Besteding van gelden
Toch wordt er een arbeidsmarktknelpunt gepresenteerd, waarvoor investeringen en uitbreiding van stageplaatsen nodig zouden zijn om de voorspelde en verwachte vraag naar praktijkmedewerkers op te vangen.
Daarnaast is er veel geld uitgegeven aan allerlei projecten waar huisartsen niet om gevraagd hebben maar die door het SSFH-bestuur, ten laste van de praktijkhouders, zelf zijn gelanceerd. Denk aan het project Veilig werken, het campagneteam Werken in de huisartsenzorg, of aan een arbeidsmarktanalyse en strategische sessies. Gezamenlijk goed voor 245.000 euro, een bedrag bijna even hoog als uitgegeven aan stagevergoedingen.
Daarnaast heeft het bestuur opdracht gegeven tot het vormen (en financieren) van een ‘Centrum voor arbeidsmarkt en beroepsopleiding in de huisartsenzorg’. Een prachtig staaltje van een zichzelf bestuivende bureaucratische instantie die steeds verder uitdijt tegen steeds hogere kosten, ten laste van zelfstandige praktijkhouders die nergens om gevraagd wordt anders dan om hun euro’s.
Geld over de balk en op de plank
Er moet echter wel veel geld over zijn. Dat is er ook, maar wel nadat er maar liefst 572.000 euro aan overige bedrijfs- en bestuurskosten zijn gemaakt; nog meer dan aan alle ongevraagde projecten en stagevergoedingen samen (525.000 euro). In die bedrijfskosten zit 380.000 euro aan dienstverlening en 192.000 euro aan bestuurs- en organisatiekosten.
Hierdoor blijft uiteindelijk een exploitatieresultaat van 1.361.000 euro over. Dat is 55 procent van de totale omzet. Naast 11 procent voor de stagevergoeding bestaat er dus een overhead met bestuursprojectkosten van 33 procent, gefinancierd uit de verplichte afdrachten van praktijkhouders.
Conclusie
Zijn ze nou helemaal gek geworden, is je eerste gedachte. Om te beginnen zijn er vraagtekens te plaatsen bij de gesuggereerde knelpunten op de arbeidsmarkt voor ondersteunende praktijkmedewerkers. De cijfers tonen het in elk geval niet overtuigend aan.
Bij nadere bestudering van de cijfers blijken er dusdanig grote afwijkingen tussen begroting en gerealiseerde uitgaven te bestaan dat ernstig getwijfeld moet worden aan de competenties van het achtkoppig SSFH-bestuur.
Voor een met subsidiegeld van praktijkhouders werkende organisatie die zegt ervoor te willen zorgen dat er meer goed opgeleide doktersassistentes komen, is dit SSFH-avontuur een blamage. De resultaten van 2014 zullen niet veel anders zijn dus de reserves zullen nog meer toegenomen zijn.
De vraag rijst dan ook of we deze zichzelf bestuivende instelling zonder draagvlak niet onmiddellijk moeten opheffen.
De vraag rijst dan ook of we deze zichzelf bestuivende instelling zonder draagvlak, met een exorbitante 33 procent overhead- en bestuurskosten, per januari 2015 mogelijk al zo’n € 2.500.000 reserve op de bank en geen merkbaar resultaat in de beschikbaarheid van hogere aantallen doktersassistentes, niet onmiddellijk moeten opheffen.
In de gedachte van Het Roer Moet Om lijkt het een mooi idee om dit wangedrocht na de wettelijk termijn in 2016 direct op te heffen en om de overgebleven gelden terug te storten.
Laat het personeelsbeleid over aan de praktijkhouders en huisartsenposten zelf. Onderwijs en arbeidsmarktbeleid zijn vooral een publieke zaak onder democratische controle en financiering. Zo nodig kunnen zorgverzekeraars vanuit hun forse financiële reserves bij gewenste capaciteitsuitbreiding van zorgmedewerkers, gerichte maatregelen medefinancieren.
waarom wist ik dit al toen het geld afgetroggeld werd. Heb lang geprobeerd niet te betalen, omdat het waarschijnlijk een bestuursgedrocht was om werkloze mensen aan een goed betaalde baan te helpen. Blijkt toch uit te komen….
Heb net een deurwaarder-dreig-brief gehad van die club.
Moet ik gaan procederen, en soja, is dit om te gaan crowd-sue-en??
gaarne reacties!
Groet, Berend
Aan: het bestuur van de SSFH
Dhr. L.H.C. Vincken – voorzitter
Dhr. mr. C.F.M. Gillis – vicevoorzitter
Adres: Postbus 556
2501 CN DEN HAAG
Van: Dhr. H.P. Rutten – Huisarts, SEH-arts np
Adres: Visserspad 1A
1561 PK te Krommenie
Krommenie, 2 juli 2015,
Geachte Heer Vincken, geachte Heer Gillis,
Hierbij maak ik bezwaar tegen de opgelegde vordering van incassobureau Janssen & Janssen, voortvloeiende uit een niet betaalde factuur, welke heden aan mij werd toegezonden. Tevens maak ik hierbij kenbaar, principieel niet accoord te zijn met de originele factuur en verklaar hierbij dan ook dat zulks indruist tegen mij als (rechts)persoon en als (hardwerkende) huisarts.
Alhoewel er in de CAO huisartsenzorg afgesproken is een werkgeversbijdrage van 0,8% te vorderen over de bruto loonsom van de doktersassistentes, is dit een collectieve afspraak geweest tussen LHV en InEen, in samenspraak met de Stichting Sociaal Fonds Huisartsenzorg (SSFH), erken ik als praktijkhoudende solist deze afspraak niet. Het staat ook haaks op andere afspraken, regels en bepalingen zoals die gelden voor mij en mijn beroepsgenoten, waarbij er geen collectieve onderhandelingen met zorgpartners en zorgverzekeraars mogen worden ondernomen.
Tevens is de grondslag voor deze werkgeversbijdrage, waarin ik persoonlijk nimmer gekend ben en ook mijn belangenvereniging VPH niet, onrechtmatig. Ik ben niet op de hoogte of de werkgevers-bijdrage ook in andere sectoren wordt gehanteerd, maar verbaas mij hooglijk over zulks. De keuze van een persoon om welke opleiding dan ook te gaan volgen, is de keuze en de financiële verantwoordelijkheid van die persoon zelf. Het verplichten van werkgevers in die sector, om deze studie te faciliteren en te bekostigen, is ronduit uniek. Veel opleidingen worden grotendeels bekostigd door de belastingbetaler, u en ik dus, waarbij nogmaals de opmerking dat ieder mens zelf verantwoordelijk is voor de keuzen die hij maakt, ook in het kader van opleiding. Als samenleving hebben we ervoor gekozen (middels gedwongen belastingen), de opleiding tot brandweerman volledig te bekostigen, maar de opleiding tot acupuncturist niet. Een analogie wil ik u hierbij niet onthouden, en illustreert mijn principiële bezwaar; betalen rechters en advocaten direct (dus niet via gedwongen belastingen) mee aan de studie Rechten? Betalen agrariërs direct mee aan de Hogere Land- en Tuinbouwschool? Betalen kappers direct mee aan de Nederlandse Kappers Akademie?
Aangezien het antwoord op bovenstaande illustratieve vragen -voor zover mij bekend- negatief is, is het niet rechtvaardig om mijn beroepsgroep daartoe te verplichten. Naast dit rechtvaardigheidsprincipe, is er het veel diepgaander bezwaar, om de samenleving als geheel, middels gedwongen belastingen, te verplichten om de studie van mensen te bekostigen. Dat is een politieke keuze die onrecht doet aan de zelfbeschikking van ieder individu. In dat kader wil ik u deze quote niet onthouden: “Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” – Frédéric Bastiat.
De beslissing om 0,8% van het brutosalaris van mijn doktersassistentes te gebruiken voor uw doeleinden, beschouw ik als een onrechtmatige daad en ik heb het recht mij tegen diefstal te verweren. Immers, diefstal is onvrijwillig afstand doen van bezittingen, onder dreiging van geweld of represailles. De SSFH pleegt in dit geval diefstal, omdat het voor mij niet vrijwillig is, niet accoord gaan met de regeling heeft geleid tot het inschakelen van een gerechtsdeurwaarder waarbij er een boete wordt toegevoegd (represaille) en indien ik weiger, wordt de politie ingeschakeld om mij onder dreiging van geweld te berechten. De werkgeversbijdrage is dus geen bijdrage, maar een door meerdere partijen ingesteld crimineel convenant, waar het niet meewerken leidt tot (dreigen met) geweld, om zo alsnog af te dwingen wat u (niet ik, dus ook niet wij) heeft afgesproken. En voor mij gelden zoals gezegd twee maten; wel conformeren aan onrechtmatige afspraken voor de hele beroepsgroep, maar niet als beroepsgroep mogen onderhandelen, een spagaat in de rechtsorde.
Tevens doet het onrecht aan mijn situatie, waarin de lonen van mijn twee doktersassistentes ieder jaar stijgen, maar er voor de tarieven in de huisartsenzorg geen inflatiecorrectie wordt toegepast. Tevens worden de extra kosten die ik maak indien ik mij conformeer aan het crimineel convenant, op geen enkele manier gecompenseerd door de zorgverzekeraars. Dezelfde zorgverzekeraars, die nota bene acht miljard euro in kas hebben, terwijl De Nederlandse Bank een bedrag van ‘slechts’ vier miljard noodzakelijk acht. Tevens doet het onrecht aan mijn situatie, omdat ik voor de tweede maal een doktersassistente opleid en derhalve mijn verantwoordelijkheid binnen mijn vakgebied zeer serieus neem.
Bovendien is het zo, dat ik moet constateren dat de SSFH de aldus crimineel verkregen inkomsten, niet weet om te buigen in succesvol terugdringen van het veronderstelde tekort (!) aan doktersassistentes en er een zeer fors bedrag aan overheadkosten tegenover staat. Ik weiger om een niet functionerende stichting, die exorbitante uitgaven heeft aan directie en ondersteunend personeel, die ongevraagd en ongecoördineerd projecten lanceert ten bedrage van een kwart miljoen euro’s, die geen wezenlijke bijdrage lijkt te leveren aan mijn vakgebied, te financieren.
Er zijn twee scenario’s mogelijk. Het eerste scenario is de minst prettige; u blijft eisen dat ik onder dwang afstand doe van 0,8% van het brutoloon van mijn doktersassistentes, zo niet, dan verhoogt u de boetes en worden die alsnog niet voldaan -wat ik ook principieel weiger- dan past u geweld toe middels inschakeling van het politioneel-justitieel apparaat. Ik zal dan vermoedelijk een strafblad krijgen en zal een taak- of celstraf volgen, alsmede een geldboete. Ik kan echter geen afstand doen van bovenvermelde principes.
Het tweede scenario is de meest redelijke; ik blijf met veel plezier en inzet doktersassistentes opleiden, omdat ik de noodzaak van adequate doktersassistentes erken en mijn verantwoordelijkheid hierin gaarne wil nemen. In dat kader kan ik u melden, geheel overbodig, dat nota bene mijn zus de opleiding tot doktersassistente heeft gevolgd bij een bevriende huisarts en inmiddels ook haar opleiding tot apothekersassistente heeft voltooid. Verder kan ik u, ook geheel overbodig, melden, dat ik studenten Geneeskunde van het VUmc begeleid en al jaren co-assistenten van diverse universiteiten opleid. En dat allemaal in een kleine solistenpraktijk, naast alle andere werkzaamheden die van mij gevraagd worden. Dit jaar zal er tevens, zonder een vergoeding voor ondergetekende, een Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige in mijn praktijk starten met de opleiding tot POH-GGZ.
Ten aanzien van een vergoeding voor de doktersassistenten-opleiding, heb ik mij nimmer tot u gewend. Hoe heuglijk zou het zijn, indien ik geheel onbezoldigd en ontzettend gemotiveerd, mijn opleidingsactiviteiten van de doktersassistenten kan voortzetten, zonder te hoeven vrezen voor het geweld dat u mij aan wil doen. Temeer daar ik meen dat vrijwilligheid bij het maken van keuzes, het hoogste goed is wat wij als mens hebben.
Hierbij stuur ik de factuur van incassobureau Janssen&Janssen dan ook retour en ik ga er vanuit dat u in alle wijsheid een besluit neemt, wat recht doet aan zowel mijn vrijheid, als die van de doktersassistentes.
Hoogachtend,
Huib Pieter Rutten
En bedankt collegae, voor de vele reacties. Kennelijk ben ik één van de weinige die zich ergert aan de manier waarop de SSFH zich manifesteert, naast Herman Suichies & Hans Nobel.
– Sarcasme –
The story continues….
Aan: het bestuur van de SSFH
Van: Drs. H.P. Rutten
Krommenie, 4 augustus 2015
Geachte heren Vincken en Gillis,
Heden ontving ik, zonder verder begeleidend schrijven van uw zijde, opnieuw een vordering van incassobureau Janssen&Janssen. Zoals ik in mijn brief van 2 juli 2015 reeds aangaf, ben ik op principiële gronden niet van zins aan deze diefstal mee te werken. Ik citeer uit mijn eerdere brief:
De beslissing om 0,8% van het brutosalaris van mijn doktersassistentes…. [zie verder het eerdere schrijven]…. om zo alsnog af te dwingen wat u (niet ik, dus ook niet wij) heeft afgesproken.
Om bovenstaande in het juiste licht te plaatsen, refereer ik hierbij naar twee uitstekende quotes, die weerspiegelt wat de SSFH-regeling en mijn zienswijze hierover weergeeft:
“One has a moral responsibility to disobey unjust laws.”
– Martin Luther King jr.
“An unjust law is itself a species of violence. Arrest for its breach is more so.
Now the law of nonviolence says that violence should be resisted not by counter-violence but by nonviolence. This I do by breaking the law and by peacefully submitting to arrest and imprisonment.” – Mahatma Gandhi
Verder vind ik het bijzonder onverkwikkelijk en tekenend voor een gebrek aan respect en hoffelijkheid, alsmede een gebrek aan argumenten, om zonder inhoudelijke discussie mij wederom te verplichten tot medewerking aan diefstal. Gaarne nodig ik u uit, om danwel inhoudelijk te reageren, danwel een mediator in te schakelen om deze farce als volwassen mannen te bespreken. Gaarne refereer ik tevens aan de argumenten die collegae Suichies en Nobel zo treffend hebben neergezet (ssfh-blijkt-geldverslindend-en-bureaucratisch-gedrocht).
Ergo, u ontvangt de incasso wederom retour; ik weiger mee te werken aan uw ongewenste, nutteloze, kapitaalvernietigende en bovenal bureaucratische stichting waarbij de kosten voor de top van de organisatie als een vlag op een strontschip prijkt.
Met vriendelijke groet,
Huib Pieter Rutten